januari 2017

Viva Colombia

Colombia is een wereld op zich, ieder vliegtuig dat je instapt en bij iedere bus die je uitstapt kom je oog in oog te staan met een ander type uiterlijk, cultuur en natuur. Iedereen is even vriendelijk en attent. Hoeveel godszegeningen ik hier al heb gehad is ontelbaar, que Díos te bendiga maakt deel uit van het afscheid en is altijd oprecht en gemeend.

Colombia is voor mij ook het land van de kleuren; gekleurde huizen, heerlijk fruit en kleurlijke ontmoetingen. Hartelijk word ik ontvangen in het huis van Luna die ik ontmoet in de bus van Perú naar Colombia, daar mag ik ook blijven slapen, samen met de baskische Amagoia worden we zeer gastvrij in het huís van Camilo en Alexandra, vrienden van Myriam, ontvangen en aan het einde van mijn reis logeren Sophie en ik bij vrienden van Sophie. In Peru en Ecuador vond ik de inwoners al vriendelijk als je met ze praat of ze iets vraagt, maar in Colombia komen de inwoners ook op jou af om een praatje met je te maken. Daarnaast zijn de Colombianen erg zorgzaam, ze zorgen goed voor je en beschermen je graag.

Tijdens mijn reis krijg ik vaak de vraag vanuit Nederland of het reizen in Zuid-Amerika veilig is, vooral in Colombia valt me op dat juist de inwoners me waarschuwen waar ik voor moet oppassen. Het is eigenlijk best bijzonder dat je van de ene plaats naar de andere kunt reizen met de bus, van lokale mensen horen we dat het bijvoorbeeld 15 jaar geleden het niet veilig was om een bus te pakken van Cali naar Bogota omdat het kon voorkomen dat guerilla strijders de bus zouden stoppen en inzittenden ontvoerd zouden worden. Helaas ben ik medereizigers tegengekomen die toch iets naars hebben meegemaakt. Hetgeen waar ik voornamelijk voor wordt gewaarschuwd is de taxi, er wordt me heel vaak op het hart gedrukt niet zomaar een taxi op straat te pakken. Daar is alles goed op ingericht, ieder hostel is bereid een taxi voor je te bellen en op de luchthavens en busstations in Colombia heb je vaak speciale loketjes waarvoor je in de rij moet staan om op de taxi te stappen. Colombia is naar mijn ervaring in vergelijking met Peru een hygiënisch en gestructureerd land.

De dag nadat ik vanuit de Galapagos aangekomen op Quito neem ik de bus richting Ecuador, het eerste gedeelte reis ik met de Ecuatoriaanse Sofia die ik ontmoet heb op de Galapagos. Het is een lange reis want ik vertrek om 04:30 's ochtends maar door een lange rij bij de grens zijn we pas rond 12:00 uur over de grens. De reis naar Bogota zou nu nog ongeveer 22 uur duren. Gelukkig kom ik bij de grens Luna tegen die mij uitnodigt om te overnachten bij haar thuis in Popayán. Dit is een superleuke ervaring want de volgende dag ga ik ook mee boodschappen doen met haar ouders op de lokale markt en mag ik mee naar de verjaardag van haar zwager. 's avonds reis ik verder naar Bogota waar ik de Baskische Amagoia opzoek, ik heb haar ontmoet in Peru en zij was van plan rond dezelfde tijd als mij Colombia te bezoeken.. Samen bezoeken we de prachtige noordkust met het kleurrijke koloniale Cartagena en de prachtige stranden van Isla Rosaria, waar de zee een warm bad is, het Tayrona Nationaal park en Palomino. In Palomino gaan we tuben wat echt een superervaring is! Met een grote opblaasbare band worden we op de motor via een onverharde weg naar een bergpad gebracht. Met de band in de hand lopen we een stukje de berg op en dan richting de rivier. Onderweg zien we op de achtergrond de besneeuwde toppen van de Sierra Nevada, heel bijzonder om de bergen zo dichtbij de zee te zien, het is het hoogste kustgebergte ter wereld en heeft toppen van 5700 meter hoog. Op de band worden we via de rivier naar de zee geleid en onderweg komen we door een tropisch woud met allerlei mooie vogels en vlinders en op de achtergrond die prachtige besneeuwde bergtoppen.

Na een week de noordkust te hebben bezocht vliegen we via Bogota naar het meest zuid-oostelijke puntje van Colombia, Leticia. Dit Colombiaanse stadje ligt midden in de Amazone op het drielandenpunt met Peru en Brazilië. In Peru had ik de Amazone al bezocht en dit vond ik zo'n vette ervaring dat ik graag nog meer wilde zien. Vanuit Leticia boeken we een 4-daagse jungletour, per boot vertrekken we samen met een stel uit Bogota en we slapen op twee verschillende locaties bij lokale families in hangmatten. Tijdens de tours varen we over verschillende rivieren en zien we onder andere aapjes, mooie vogels, schorpioenen, vogelspinnen, een luiaard en roze dolfijnen, heel bijzonder! Het regenseizoen is begonnen dus de rivieren stijgen en we varen via kanaaltjes waar je normaalgesproken alleen kunt wandelen en bezoeken meren die in het droge seizoen droogliggen. Na deze prachtige tocht vliegen we terug naar Bogota en neem ik afscheid van Amagoia want haar reis zit er helaas op.

Inmiddels is mijn vriendin Sophie gearriveerd in Colombia en ik zoek haar op in Pereira, wat in de koffieregio van Colombia ligt. Samen reizen we naar Salento, bekend vanwege Valle de Cocora met zijn inmens hoge palmbomen van wel 60 meter hoog! De zona cafetera is een prachtige regio met glooiende groene heuvels, gekleurde dorpjes en mooi gelegen finca's. We verblijven in één van deze finca's bij vrienden van Sophie en rusten heerlijk uit. Na een paar dagen vliegen we naar Bogota en bezoeken samen de stad, het is inmiddels de derde keer dat ik in de hoofdstad ben, maar het blijft leuk! Dan moet ik weer afscheid nemen want vanuit Bogota vlieg ik naar de Nederlandse Antillen.

Bogóta en de Noordkust

Amazone Leticia

Zona Cafetera