januari - februari 2018

Ecuador: Workaway

Na een paar dagen groentebouillon, fruitsapjes en nog meer thee met oregano en limoen ben ik redelijk uitgeziekt. Via Workaway, een website voor vrijwilligerswerk, heb ik contact met Joge Luis van Hostería Oro y Luna. Een kleine lodge in de regio de Amazone, het is het gebied waar de bergketen de Andes uitloopt en de jungle begint. In het gebied vind je prachtig groen begroeide heuvels en rivieren met helder water. De lodge ligt buiten het piepkleine dorpje El Capricho bij de rivier de Anzu. De lodge heeft een prachtige tuin waar Jorge Luis en zijn vrouw Maria inheemse en medicinale bomen en planten (her)planten. Onder deze planten veel orchideeën waarvan Jorge Luis alle namen kent en deze opdreunt alsof hij zijn topografie examen aan het oefenen is. In deze lodge werk ik een week in ruil voor kost en inwoning. De eerste paar dagen is de eigenaresse nog niet aanwezig vanwege een ziekenhuisbezoek in Quito. Samen met de eigenaar zorg ik voor de gasten, er zijn maar een paar huisjes bezet door een team wat onderzoek doet in de bergen naar klimaatverandering. De lokale boeren zijn het niet eens met de opgezette tentenkampen dus de groep moet in de lodge verblijven. Het is zo'n relaxte plek dat ik deze, gedurende de 6 dagen dat ik daar werk, niet verlaat. Rondom huis zijn veel dieren; witte knuffelkippen, 2 honden, veel eenden, papegaaien en guacamayos. De vogels zijn huisdieren geweest en worden nu voorbereid om terug te keren naar de vrije natuur, eenieder met zijn typische karaktertrekjes. Als je naar de wc bent geweest kun je je handen beter niet aan de rechterkant van de wasbak wassen want in het kastje onder de wasbak zit Lorita en die bijt je in je tenen. Ook moet je niet te dicht bij het huisje van de Guacamayo Jose komen want die valt je aan zoals onze gans dat voeger kon doen.

Ik help voornamlijk in de keuken met het eten voorbereiden en de vaat, ik geef wat engelse les aan de eigenaren en af en toe maak ik de kamers schoon. Waaronder ook het gastenverblijf voor de vrijwilligers. Die dag opent Jorge Luise de deur van de bungalow; "eens kijken wat voor verrassing we vinden, het is 1 maand geleden dat hier iemand voor het laatst binnenkwam". De vloer en de bedden liggen vol met keutels, van vleermuizen, "die doen niks hoor, maak jij de kamer verder schoon?" Ik ga aan de slag en als ik aan de tweede badkamer wil beginnen zie ik een donzig hoopje op de trap liggen, waarschijnlijk zo'n fijne grote harige spin die dood is. Voor de zekerheid vraag ik of Jorge Luis deze even op wil ruimen, maar goed ook want hij scheen niet dood te zijn maar te slapen... Ik neem afscheid van deze prcchtige plek met zijn relaxte en lieve eigenaren en neem de bus terug naar Baños, waar mijn volgende Workaway ervaring begint.

Gedurende 3 weken werk ik in de taalschool Marco Polo waar ik Engelse les geef. De taalschool is van de Italiaanse Giulia en de Ecuatoriaanse Luis, zij hebben een tweejarig zoontje Allessandro. Mijn kamer grenst aan een mooie tuin en ik kan gebruik maken van een keukentje. Gedurende mijn verblijf wordt mijn koelkast gevuld met groente en fruit, ik kook heel wat af. Als je via de website Workaway werk vindt, is het gebruikelijk dat je 5 uur per dag, 5 dagen per week werkt. Ik geef ongeveer 15 uur per week les aan kleine groepjes van kinderen en jongeren. De rest van de week werk ik in de tuin, wat voornamelijk bestaat uit zakken grond, zand en stenen sjouwen. De rest van de dag ga ik vaak even het dorp in of een koffietje drinken.

Het eerste weekend ga ik naar Mindo, Mindo es Lindo (Mindo is mooi). Het is een klein dorpje in een tropisch regenwoud. Daar doe ik een vogelspot tour en ik bezoek de watervallen. Ook maak ik een avondwandeling waarin we insecten en kikkers spotten. Het brulkikkerconcert van de laatste avond gaat helaas niet door omdat de eigenaren het dorp uit zijn. Die zondag wordt er namelijk voor of tegen een aantal wetswijzigingen gestemd. Als je niet stemt krijg je een boete van 10 tot 15% van het basissalaris, wat neer komt op een boete van 40 tot 60 dollar. Stemmen gebeurt in je geboortestad, het is dat weekend dan ook superdruk in het openbaar vervoer en het busstation van Quito is overvol, precies het weekend dat ik uitkies om naar Mindo te gaan. De heenreis doe ik er dan ook 2 uur langer over dan de terugreis.

Tijdens het weekend van carnaval besluit ik in Baños te blijven, ik ontmoet de Servische Jovanna die Engelse les geeft in Guayaquil. Carnaval wordt hier anders gevierd dan in Nederland. Het draait hier vooral om het elkaar bekogelen met water, meel, eieren en schuim, wat met de dag erger wordt en op dinsdag durf ik me niet in het centrum te begeven. Verder gaat men 's avonds op stap en zijn er live bandjes op straat. Ik ga alle avonden op stap en mijn benen doen zeer van het zware werk overdag en het vele salsadansen.

Met Jovanna ga ik het weekend erna naar Motañita. Motañita es bonita (Montañita is mooi), mar echt een partydorp. Zeg maar het Chersonissos van Ecuador. We vermaken ons er prima. Ik kan al een dag eerder richting de kust gaan dan Jovanna dus ik besluit een bezoek te brengen aan Puerto Lopez en de prachtige tropische stranden van Frailes. Ook breng ik een bezoek aan Isla de la Plata wat onderdeel is van hetzelfde nationale park Machalilla. Het is een prachtig rotsachtig eiland wat me erg doet denken aan de Galapagos. Je vind er ontzettend veel tamme Blue-footed boobies, we hebben geluk want er zijn ook heel veel jonkies. Rondom het eiland in het water zien we ook veel schildpadden. Het is een heerlijk weekendje strand. We nemen de bus terug naar Guayaquil en zondagavond stap ik op de bus naar Baños. 's Nachts wordt helaas mijn telefoon gestolen, wel een beetje mijn eigen schuld omdat ik deze op de stoel naast me tussen mijn tassen had liggen toen ik in slaap viel. Gelukkig heb ik via de Icloud al mijn foto's nog. De laatste week in Baños breekt aan en ik begin met het plannen van het volgende gedeelte van mijn reis.